Τύποι Οικοτόπων
Στεπόμορφοι, βραχώδεις ανωδασικοί λειμώνες, Ασβεστολιθικά βράχια της βόρειας Ελλάδας, Χασμοφυτική βλάστηση βραχωδών πρανών/Πυριτιόφιλες υποδιαιρέσεις, Δάση οξυάς της φυτοκοινωνίας Luzulo-Fagetum, Δάση οξυάς της φυτοκοινωνίας Asperulo-Fagetum, Οξύφυλλα δάση (Vaccinio-Piceetea).

Είδη φυτών
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τα είδη φυτών της περιοχής

Είδη ζώων
Ursus arctos, Rupicapra rupicapra balcanica, Triturus cristatus, Bombina variegata, Elaphe quatuorlineata, Salmo macrostigma, Barbus plebejus, Lucanus cervus.

'Aλλα σημαντικά είδη
-Χλωρίδα: 1B, 14D -Πανίδα: 5A, 1B, 10C, 6D

Επιπτώσεις - Δράσεις
-Θετική: - -Ουδέτερη: 971 (IN) / 140, 620 (AR) -Αρνητική: 622, 690, 940 (IN) / 160, 230, 243, 509 (AR)

Καθεστώς προστασίας
-Εθνικό και Περιφερειακό επίπεδο: διατηρητέο μνημείο της φύσης, καταφύγιο θηραμάτων. -Διεθνές επίπεδο: βιογενετικό απόθεμα, ΣΠΠ.

Σπουδαιότητα
Η πιο σημαντική οικολογική αξία της περιοχής είναι το αδιατάρακτο οικοσύστημα. Αυτό το οικοσύστημα είναι φυσικό, με μεγάλη οικολογική και δασοκομική σημασία και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μοντέλο (υπόδειγμα), για να μελετηθεί η δυναμική εξέλιξη και άλλων φυσικών δασικών οικοσυστημάτων. Η περιοχή διατηρεί σπάνια είδη φυτών (της ποώδους βλάστησης) για την Ελλάδα και την Ευρώπη και χαρακτηρίζεται επίσης από πλούσια πανίδα, τόσο σε αριθμό όσο και σε είδη. Η συνολική έκταση είναι σήμερα 1.072 ha, από τα οποία 589 ha προστατεύονται ως Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ), 269 ha με απόφαση του Υπουργείου Γεωργίας και τέλος 214 ha από τη Διεύθυνση Δασών του Νομού Δράμας.