|
|
Τίτλος: ΤΟ ΜΑΙΝΑΛΟ
Υπότιτλος: Η Χλωρίδα και η Πανίδα
Συγγραφέας: Θανάσης Λαμπρόπουλος *
Θέμα: Παρουσίαση της πανίδας και της χλωρίδας του βουνού και πέραν αυτών πολλά στοιχεία για το Μαίναλο όπως σπήλαια, αρχαιότητες κλπ.
Εκτύπωση: Έγχρωμη
Άλλα στοιχεία: Φωτογραφίες του Μαινάλου, των χωριών του, της πανίδας και της χλωρίδας του βουνού.
Σελίδες: 173
Διαστάσεις: 23 Υ Χ 16 Π εκ.
Έκδοση: 2004
Εκδότης: Ο συγγραφέας
Τιμή: Δωρεάν στο διαδίκτυο
Λίγα λόγια από τον συγγραφέα:
''Το όρος Μαίναλον δεσπόζει στο κέντρο της Πελοποννήσου, στη γη των Αρκάδων και τη χωρίζει σε ανατολική και δυτική. Η περιώνυμη οροσειρά εκτείνεται από Β-ΒΔ προς ΝΝΑ και καλύπτει περίπου 230.700 στρέμματα, από τα οποία 195.700 είναι δάσος. 17.000 είναι γυμνές άγονες εκτάσεις και 18.700 είναι γεωργοδενδροκομικές καλλιέργειες.
Η κατοικία του Πάνα, εθνικού θεού των Αρκάδων, παρουσιάζει έντονο πολύπλοκο, οριζόντιο και κάθετο διαμελισμό, με πολλές διακλαδώσεις και μακριές, βαθιές και στενές κοιλάδες, χαράδρες και φαράγγια. Από τα πανάρχαια χρόνια είναι γνωστά τα συμπλέγματα του πολύκλαδου Μαινάλου, όπως του θαυμάσιου ή Καυκάσιου όρους ανατολικά της Βυτίνας, της Οστρακίνας Β-Δ του Κάψια και του Φαλάνθου δυτικά της Aλωνίσταινας.
Η υψηλότερη κορυφή του όρους είναι η Οστρακίνα (1.980,66 μ.) και ακολουθούν η Μεγάλη Πατερίτσα (Τζελάτη, 1.867 μ.), το Μεσοβούνι (1.860 μ.), τα Βούρβουρα (1.852 μ.), ο Αϊδϊνης (1.849 μ.), η Μαύρη Κορυφή (1.818 μ.), η Μουρτζιά (1.794 μ.), η Μικρή Πατερίτσα (1.745 μ.) και πολλές άλλες χαμηλότερες κορυφές.
Από τις φωτερές και αστρογείτονες κορυφές του είναι ορατά όλα τα βουνά της Πελοποννήσου (που το περιβάλλουν σαν στεφάνι) και ορατές περιοχές του μακρινού Ιόνιου Πελάγους.
Οι κατάρρυτες και υλομανούσες από υψίκορα έλατα πλαγιές, οι αυχένες με πανοραμική θέα, οι χλοάζοντες λόφοι, τα δυσάλωτα φαράγγια, οι μυροβόλες κοιλάδες και δολίνες, είναι μέρος του ειδυλλιακού τοπίου. Οι πτυχώσεις της περιοχής διαρρέονται από χειμάρρους και μικρά ποτάμια που νεροδοτούν το Λάδωνα και τον Αλφειό. Παντού αναβλύζουν αθώρητα κεφαλάρια και ανήλιες νερομάνες, με κρυστάλλινα , αλκαλικά - ιαματικά νερά.
Οι λόφοι, οι πλαγιές και τα φαράγγια στολίζονται από όμορφα χωριά και κωμοπόλεις, μοναδικά θέρετρα, χιλιόχρονα μοναστήρια και πλήθος ξωκκλήσια, χτισμένα δίπλα σε πανάρχαιες πόλεις και ιερά των θεών, των αυτόχθονων "βαλανηφάγων".
Εκεί, όπου υπήρχαν πανάρχαια μονοπάτια και λιθόστρωτοι δρόμοι, σήμερα υπάρχει πυκνό δίκτυο εθνικών, επαρχιακών και δασικών δρόμων και το Ευρωπαϊκό μονοπάτι μεγάλων αποστάσεων (Ε4 ).
Ο συνδυασμός των κυρίων φυσικών παραγόντων της περιοχής του Μαινάλου (γεωπολιτικών, τοπογραφικών, κλιματολογικών) είναι ιδιαίτερα ευνοϊκό για την -ύπαρξη πλούσιας Χλωρίδας και Πανίδας.
Ορεογραφικώς η περιοχή μοιάζει με την Ελβετία. Η μορφολογία, η φυσική οχύρωση, το άγονο του εδάφους είχε βαθιές επιδράσεις (κοινωνικοπολιτικές κλπ.) στους δασοδίαιτους Μαινάλιους. Το Μαίναλο ύμνησαν Έλληνες και ξένοι ποιητές''.
* Ο Θανάσης Λαμπρόπουλος γεννήθηκε στη Βυτίνα το 1937, σπούδασε πολιτικές και νομικές επιστήμες υπήρξε ανώτατος υπάλληλος στον ΟΤΕ και κατοικεί μόνιμα στην Βυτίνα. Ενεργό μέλος της κοινότητας του έχει εκδώσει πολλά βιβλία και έχει δημοσιεύσει άρθρα στην Ελληνική Αγωγή και την εφημερίδα Βυτίνα με θέματα που αφορούν την Βυτίνα και την ευρύτερη περιοχή του Μαινάλου.
|
